M. K. ATATÜRK 19
Mayısta Samsun'a çıktığında Osmanlı zulmü altındaki Türk Halkı kendi
içinde gizli bir CUMHURİYET tohumu saklıyordu.
Havza da bu
birbirine bağlı fedakâr vatan sevdalılarını gördü ve sonra Ankara'da bu kendi
imkânları ile içinde Cumhuriyet saklayan yapıyı önce kitaplardan okumuştu
Ankara'ya geldiğinde üstü küllenmiş ancak hala sıcak, hala kor ateşle için,
için yanan yapıyla karşılaştığında umutlar yeşermeye başlamış güneş ufukta
belirmeye başlamıştı.
Ahiler iç
Anadolu da toprağın tohumu sakladığı gibi saklıyor uygun ışık ve su kaynağında
yeşermeyi serpilmeyi büyümeyi bekliyordu. Osmanlının çürümüşlüğüne karşın
yapılan gizli antlaşmalara karşı, Hürriyet ve İstiklal uğruna bir
hiç olmayı göze alan Vatan Evlatlarından biri sadece biri olan,
Çanakkale
Kahramanı M. Kemal ile kanlanacak can bulacaktı.
Cumhuriyeti
halkın ta kendisi kurar. Cumhuriyet bir halkın yüreğinde gizli belleğinde
Önderimizin deyimi ile dimağında yaşar. Cumhuriyet halkın kendinde yaşayışında
duyularında karakterindedir.
Lider ancak
öncülük eder güç verir, hız verir, derler, toparlar hedefe odaklanmasını
sağlar, içindeki cevheri açığa çıkarır.
Biz el ele
tutuşup birbirimizle dayanışamıyorsak hiç kimse bir çare bulunmasına olanak
yoktur.
Parlattığınız
isimler, ancak bizlerin fakrı zaruretinden fayda sağlar. Bu bugünkü düzenek
siyasilerin hepsi için aynıdır.
Meral'i Ümit i
Metin' i Ayşe'si Ali'si ve diğerleri, yenisi, eskisi.
Hepsi üç aşağı
beş yukarı birbirinin aynısıdır.
İğfal edilmişte
olsa elimizde İrfanla kurulmuş, kanla yazılmış;
Cumhuriyetimiz var.
Ve yapacağımız
tek şey 'aslımıza dönmektir'.
Cıvık, derişik
maddeler gibi 'O' olmadı 'Bu' 'Şu' olmadı 'Bu yerine;
Kenetlen
bütünleş, kendin Varol.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder